Van harte gefeliciteerd 
Mw. M.W. van Gessel - Reuvers 100 jaar 

Op eerste Paasdag 31 maart werd Mw. van Gessel - Reuvers 100 jaar. Mw van Gessel is al jaren een bekende van de zorgverleners van het Verpleeg Collectief. 100 jaar geleden werd mevrouw geboren in Den Haag. Als enigste dochter van een ondernemers echtpaar was er niet veel tijd voor hun dochter. De kindermeisjes die daarom overdag voor mevrouw zorgde kent ze nog bij naam, Gretha en Marietje. 

 ​

Haar ouders runden een chocoladewinkel / lunchroom in Den Haag, Maison Sprecher aan de Korte Poten 9a. De lunchroom zat op de eerste etage, er liep een imposante trap naartoe. De winkel had veel aanzien in Den Haag en kreeg het predicaat Fournisseur de la Cour oftewel Hofleverancier. De winkel was een Confiseur; Patissier en Glacier Suisse. Dit hield in een banketbakkerij, Confiseur; toetjes en nagerechten en een Zwitserse ijsmaker. Naar verluid is menig lid van het Koninklijk Huis er binnen gelopen in die tijd. Naast banket en ijs werden er ook de bekende Haagse Hopjes verkocht. 

Mevrouw was enigs kind, maar ze had graag een broertje gehad. Ze ging met het kindermeisje wandelen en dan ging ze bij de Hofvijver in Den Haag naar de ooievaar roepen om een broertje. Het krijgen van een broertje is ondanks haar passioneel roepen nooit gelukt. Er zat altijd een ooievaar op een eilandje in de Hofvijver, Den Haag stond bekend om de ooievaar. De ooievaar staat ook op het wapen van de stad Den Haag. Omstanders vonden het prachtig als zo'n klein meisje daar stond te roepen. Wonend in de binnenstad, was alles rond het Binnenhof haar speelterrein. Kaatsenballen deed ze tegen de deur van de Ridderzaal.

Verhuizing naar Brabant

Uiteindelijk is mevrouw schoonheidsspecialiste geworden in een zaak vlak bij de koninklijke stallen. Dit deed ze heel graag en ze was er goed in. Mevrouw vond het dankbaar werk. Nog steeds maakt ze elke dag haar huid schoon en gebruikt haar crèmes, zoals de schoonheidsspecialist dat nu nog doet, elke morgen en elke avond hetzelfde ritueel. Toen ze naar Eindhoven verhuisde met haar tweede man, stopte ze met haar werk als schoonheidsspecialiste.

Mevrouw heeft tijdens haar huwelijk veel werk verricht voor de Stichting Humantias. Deze Stichting is opgericht vanuit de gedachte om mensen hulp te bieden ongeacht hun achtergrond of levenswijze. De Stichting bestaat door giften en sponsering door onder andere de Postcode Loterij. De Stichting is ontstaan na de oorlog, juist om mensen te helpen die buiten de kerkelijke hulp vielen. Mevrouw werkte hier als vrijwilliger 

Vrienden van dezelfde leeftijd zijn er niet meer 

Mevrouw is drie keer getrouwd geweest en alle huwelijken bleven kinderloos. Mevrouw heeft haar echtgenoten allen overleefd en ook veel van haar vrienden van dezelfde leeftijd zijn er niet meer. Dat vindt mevrouw nog steeds moeilijk. Mevrouw was in haar tijd al vooruitstrevend, ze trouwde voor haar ouders, als het aan haar gelegen had was ze nooit getrouwd. De verhuizing naar Brabant was vanwege de baan van haar man, ze vond het eigenlijk te provinciaal. Desondanks is ze tevreden en oefent ze naar eigen zeggen ook nog regelmatig. Ze is nog blij met haar huis en trots op het feit dat ze het huis samen met haar laatste man heeft gebouwd. Ze zit graag nog regelmatig in haar tuin, maar alleen bij goed weer.

 

Uiteindelijk is de tuin haar grote liefde geworden. Ze heeft hem helemaal ontworpen en opgebouwd met de tuinman samen. Dat was niet gemakkelijk op die zure bosgrond in Brabant. Ze was lid van verschillende tuin- en kruidenclubs. Ze bezocht veel tuinen van anderen en andersom  werden die van haar ook bezocht door bussen vol mensen. Mevrouw heeft nog schriften vol met  complimenten over haar mooie tuin. 

Mevrouw was jaren lid van Vrouw en Maatschappij (V&M). V&M stimuleert nog steeds de ontmoeting tussen gelijkgezinde vrouwen, zet aan tot netwerking en biedt vrouwen een laagdrempelige opstap tot maatschappelijk en politiek engagement. Mevrouw is een feministe ten top en wil dat het goed gaat met vrouwen.
 

---

Advies van haar vader 

Haar fitheid heeft ze wellicht te danken aan het advies van haar vader. Ze heeft tot wat jaren terug het belang van bewegen volgehouden. Haar vader heeft haar dat altijd voorgehouden. Ze begon als kind met zwemmen in zee. Afgezette stukken in zee heette toen zwembad. Deze waren niet gemengd. Vrouwen en mannen zwommen apart. Mevrouw mocht met vader in het mannen - bad, omdat ze nog klein was. Daarnaast heeft mevrouw altijd gesport; als laatste deed ze aan yoga. Mevrouw is nog steeds zeer lenig en tilt haar been met gemak op. 

Inmiddels kan mevrouw niet meer alleen zijn, daarom heeft ze tegenwoordig 24 uurszorg in huis om haar te begeleiden en ondersteunen.