ADL; Algemeen Dagelijkse Levensverrichtingen

Algemene dagelijkse levensverrichtingen (ADL) zijn de handelingen die mensen dagelijks in het uitvoeren. Iedereen verricht deze handelingen dagelijks. Door zelfzorgtekort kan het zijn dat iemand deze handelingen niet meer ( geheel ) zelfstandig kan uitvoeren. Het begrip ADL wordt in de thuiszorg gebruikt om te bepalen in hoeverre iemand zelfredzaam is. Iemand die heel weinig ADL-verrichtingen zelf kan doen zal veel hulp nodig hebben. Ook bij het indiceren van thuiszorg wordt gekeken naar welke dagelijkse handelingen men nog wel of niet meer kan uitvoeren.

Een van de signalen dat iemand de ADL niet meer ( voldoende ) uitvoert kan zijn dat iemand zijn kleding niet meer verschoont. Een ander signaal kan zijn dat ouderen etenswaren niet meer op tijd opeten of weggooien. Daardoor kan een koelkast vol liggen met etenswaar dat over de datum of niet meer eetbaar is. Ook kan het zijn dat de post ongeopend opstapelt of oude kranten niet meer worden gelezen maar wel bewaard.

Zorgverleners van het Verpleeg Collectief ondersteunen bij de dagelijkse zorg door aanwezig te zijn of te helpen. Soms is een gehele overname van de ADL noodzakelijk geworden. Hulpmiddelen of particuliere thuiszorg kan ervoor zorgen dat iemand langer in zijn eigen huis kan blijven wonen.

Bij clienten die compleet zorg afhankelijk zijn kan de ADL overgaan in PDL. PDL staat voor Passief Dagelijkse Levensverrichtingen.Het gaat dan om cliënten met een grote of volledige zorgafhankelijkheid. Aan deze afhankelijkheid ligt vaak een ernstige of chronische aandoening ten grondslag. Dit kan zowel een lichamelijke (somatische) aandoening, als een psychische- of psychogeriatrische aandoening ( als dementie ) zijn.  

De wensen en de beleving van de cliënt staan centraal. Particuliere thuiszorg heeft tot doel stabilisatie, het omgaan met blijvende beperkingen. Particulier verpleegkundigen van het Verpleeg Collectief kijken altijd eerst wat iemand zelf nog kan. Daarmee wordt niets overgenomen wat mensen zelf graag willen blijven doen. De zorgvrager behoudt hiermee zijn eigen waardigheid en regie. Zelfs als een oudere de ADL handelingen niet meer begrijpt, staat overleg of zelfzorg waar het kan voorop.

Onder ADL wordt verstaan:

• Eten en drinken
• Medicatie verstrekken / innemen
• Transfers; in en uit bed komen, in stoelen gaan zitten en weer opstaan
• Mobiliteit: bewegen, lopen
• Dagbesteding; Ontspanning, zinvolle activiteit (hobby, sport)
• Ochtend zorg: aan- en uitkleden
• Sociaal contact; praten, contact onderhouden met familie / bekenden
• Deelnemen aan het gesprek; gehoor
• Uitscheiding; plassen, ontlasting
• Welbevinden; lichaamswarmte regelen
• Wassen van lichaam, kleding; lichamelijke hygiëne

Doel van ADL / Bevorderen van de zelfredzaamheid 

Het doel van ADL zorg is de zelfredzaamheid te stimuleren en tekorten daarin aan te vullen, rekening houdend met de lichamelijke en geestelijke vermogens van de persoon. Daarnaast proberen particulier zorgverleners zoveel mogelijk de zorg te verlenen met respect voor de manier waarop  de oudere heeft geleefd.

Onder de ADL wordt verstaan de persoonlijke verzorging. Dit houdt in alle lichaams- gerelateerde zorg zoals het scheren, aankleden, verzorgen voor de nacht, tanden verzorgen, haren en nagels verzorgen. Indien iemand de persoonlijke verzorging zelf niet meer kan wordt hierbij de hulp ingeschakeld van een zorgprofessional. Deze zorgverlener komt aan huis en verricht de Algemene Dagelijkse Levensverrichtingen voor iemand of samen met een client. Het is belangrijk voor de eigenwaarde van de client dat zoveel mogelijk van de ADL zelf wordt gedaan. Hulp kan worden geboden zodra de Algemene Dagelijkse Levensverrichtingen zelf niet meer zelfstandig verricht kan worden. 

Veelgestelde vragen over ADL / Algemeen Dagelijkse Levensverrichtingen zijn: 

Algemeen Dagelijkse Levensverrichtingen verwerken in een verpleegkundige zorgplan 

Wat is Persoonlijke Verzorging?